İyi anne baba çocuğu için, kendini ve eşinin ihtiyaçlarını kenara atıp fedakarlık yapanlar değildirler.
Şöyle bir aile hayal edin;
Anne ve baba yemiyorlar, içmiyorlar, çalışıyorlar, didiniyorlar, çocukları için her şeyi yapıyorlar.
Anne ve baba olmak onların en büyük gururu.
Onlar için ilk sırada her zaman çocukları ve iyi bir ebeveyn olmak var.
Hatta bu yüzden yeri geliyor, kendilerini ve eşlerini dahi unutuyorlar.
Çocuğun artık evden ayrılma vakti geliyor.
Ve ardından da bu çift birbirlerinden ayrılıyor.
İşte biz buna Boş Ev Sendromu diyoruz.
Boşanmaların en çok arttığı dönemlerden biri, neden çocukların büyüyüp evden gittikleri dönemlerdir?
Çünkü kişiler sadece çocuk için yaşadıklarında, partner olmayı unuturlar.
Çocuklar büyüyüp evden ayrıldıklarında onları arada tutacak pek bir neden kalmaz.
İyi bir ebeveyn olmak için kendinizi ve partnerinizi yabana atmanıza gerek yok!